By Έλλη Καραγιάννη
Μεγαλώνοντας στη Φιλαδέλφεια και στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, δεν ήμουν στην πραγματικότητα τύπος παιδιού που δεν έλειπε. Πέρασα πολύ χρόνο στο στούντιο χορού κάνοντας μπαλέτο, tap και τζαζ. Πήγαινα στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι, από όπου κατάγεται η οικογένειά μου, και περνούσα πολύ χρόνο στον ήλιο στις παραλίες εκεί. Έχω αυτό το μεσογειακό δέρμα ελιάς και μαύρισα καλά. Ωστόσο, πάντα χρησιμοποιούσα αντηλιακό, οπότε δεν θυμάμαι να είχα πολλά κακά ηλιακά εγκαύματα.
Αφού μετακόμισα στο Manhasset, στο Long Island, όταν ήμουν στο γυμνάσιο, άρχισα να το χρησιμοποιώ κρεβάτια μαυρίσματος. Ήμουν αρχηγός της ομάδας των cheerleading και μου άρεσε να είμαι μαύρισμα. Όλοι πήγαιναν στο σολάριουμ πριν από 10 χρόνια, ειδικά πριν από εκδηλώσεις όπως ο χορός. Υπήρχε ένα μέρος ακριβώς κάτω από το τετράγωνο, και ήταν ένα πολύ συνηθισμένο πράγμα.
Πάντα είχα κρεατοελιές στο σώμα μου και έμαθα ότι είχαμε έναν οικογενειακό κίνδυνο καρκίνος του δέρματος, και στις δύο πλευρές. Ο παππούς μου διαγνώστηκε με α μελάνωμα στο πρόσωπό του όταν ήμουν 22 ετών, και αυτό με τρόμαξε. Ξεκίνησα να κάνω δερματικές εξετάσεις με έναν δερματολόγο ο ίδιος. Έκανα μερικές βιοψίες και το έμαθα τι να ψάξω στον καρκίνο του δέρματος.
Όταν είδα ένα σημείο στη δεξιά κοιλιά μου το καλοκαίρι του 2016, όταν ήμουν 25 ετών, παρατήρησα ότι μεγάλωνε. Ξέρω πώς μοιάζουν οι κρεατοελιές μου, και αυτή φαινόταν να γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Απλά μου φάνηκε αστείο, διαφορετικό από τα άλλα. Μετά, όταν το έξυσα μια μέρα, αιμορραγούσε. Θυμήθηκα ότι αυτό είχε συμβεί στον παππού μου. Είπα, «Αυτό δεν είναι σωστό» και έκλεισα ένα ραντεβού με τη δερματολόγο Deborah S. Sarnoff, MD, καθώς είχε χειριστεί την υπόθεση του παππού μου.
Αφού πήρε τα αποτελέσματα μιας βιοψίας, ο Δρ Σάρνοφ μας κάλεσε: εμένα, τον πατέρα μου και τη μαμά μου, για να μας πει ότι ήταν ένα κακοήθη μελάνωμα. Και ήταν αρκετά παχύ για να προκαλέσει κάποια ανησυχία ότι μπορεί να είχε πάει στους λεμφαδένες μου. Με έστειλε σε έναν χειρουργό ογκολόγο στο NYU Langone Medical Center, ο οποίος αφαίρεσε τον όγκο και έναν λεμφαδένα κάτω από το δεξί μου χέρι. Ευτυχώς για μένα, δεν εντοπίστηκε καρκίνος στον λεμφαδένα. Ο Δρ Σάρνοφ είπε ότι είχα σώσει τη ζωή μου μπαίνοντας μέσα, και αν περίμενα περισσότερο, θα ήταν πολύ χειρότερα. Τώρα πηγαίνω για παρακολούθηση κάθε τρεις μήνες. Με έχουν σε εγρήγορση! Ξέρω ότι με προσέχουν. Συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να μείνω στην κορυφή γιατί δεν θα ήθελα να το ξαναζήσω!

Η Έλλη ήταν βαθιά μαυρισμένη σε μια επίσκεψη στην Ελλάδα και περήφανα χλωμή σήμερα.
Μοιράστηκα στο Instagram μου, «Πιθανώς μια από τις πιο τρομακτικές συζητήσεις που μπορείς να κάνεις με τον γιατρό σου. Τρομακτικό για σένα, τρομακτικό για την οικογένειά σου. Είμαι μεγάλος υπέρμαχος της έγκαιρης διάγνωσης. Μαύρο, άσπρο, ασιατικό, μεσογειακό… μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Κανείς δεν είναι τόσο ασφαλής ή προστατευμένος όσο νομίζαμε. Ο ήλιος είναι δυνατός. έχουμε εξαντλήσει τα στρώματα του όζοντος της Γης. Το μελάνωμα μπορεί να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες σας σε λιγότερο από έξι εβδομάδες. Αν περίμενα, θα μπορούσε να μου είχε συμβεί αυτό. Είναι απλό: Χρησιμοποιήστε αντηλιακό. Μην πηγαίνετε σε σολάριουμ. Να γνωρίζετε την ιστορία της οικογένειάς σας. Επισκεφθείτε έναν δερματολόγο. Σώστε τη ζωή σας.»
Η ουλή μου είναι αρκετά μεγάλη. (Ναι, είμαι εγώ στη φωτογραφία στην κορυφή.) Στην αρχή ήταν κάπως αναστατωμένο να το κοιτάξεις. Τώρα όμως είναι κομμάτι του εαυτού μου. Δεν με πειράζει. Η γενετική μου πιθανώς έπαιξε κάποιο ρόλο, αλλά οι μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και μια φορά στο σολάριουμ αυξάνει τον κίνδυνο μελανώματος. Τώρα, λοιπόν, θέλω απλώς να πω στις νεαρές γυναίκες που αισθάνονται ότι δεν φαίνονται καλά χωρίς να είναι μαύρισμα, απλά να βολεύονται με το δικό τους δέρμα, κυριολεκτικά. Απλά να είσαι ο φυσικός σου εαυτός.
*Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά της Έλλης Καραγιάννη